قهوه تقویت کننده حافظه

قهوه تقویت کننده حافظه

تریگونلین (TG)، ترکیبی در قهوه و برخی سبزیجات، اعتقاد بر این است که کاهش شناختی در پیری را بهبود می‌بخشد. محققان TG را به موش‌های مسن تزریق کردند و به پیشرفت‌هایی در یادگیری و حافظه فضایی اشاره کردند.

کاوش در هیپوکامپ نشان داد که TG انتقال دهنده‌های عصبی را تقویت کرده و التهاب را کاهش می‌دهد. این ترکیب طبیعی دارای پتانسیل در کاهش چالش‌های شناختی مرتبط با سن است.

تریگونلین (TG) که در قهوه، دانه شنبلیله و تربچه یافت می‌شود، به طور قابل توجهی یادگیری فضایی و حافظه را در موش‌های مسن تقویت کرد.

TG برای حمایت از مسیرهای مرتبط با توسعه سیستم عصبی، عملکرد میتوکندری و انتشار ناقل عصبی کشف شد.

این ترکیب همچنین التهاب عصبی را سرکوب کرد و سطوح انتقال دهنده‌های عصبی کلیدی را در هیپوکامپ افزایش داد.

جستجو برای ترکیبات طبیعی عملکردی که می‌تواند زوال شناختی مرتبط با افزایش سن را بهبود بخشد، اخیراً به عنوان یک مرکز تحقیقاتی مهم برای ترویج پیری سالم ظاهر شده است.

تریگونلین (TG)، یک آلکالوئید گیاهی که در قهوه و همچنین در دانه شنبلیله و تربچه یافت می‌شود، پیش بینی می‌شود که دارای خاصیت تقویت شناختی باشد.

در این مطالعه، محققان به رهبری دانشگاه تسوکوبا اثرات TG را بر حافظه و یادگیری فضایی (کسب، حفظ، ساختار و استفاده از اطلاعات مربوط به محیط فیزیکی اطراف) از دیدگاه زیست‌شناسی شناختی و مولکولی به روشی یکپارچه بررسی کردند.

آزمایش با 8 موش مستعد با شتاب پیری!

پس از تجویز خوراکی TG به موش های SAMP8 به مدت 30 روز، آزمایش ماز آبی موریس بهبود قابل توجهی در یادگیری فضایی و عملکرد حافظه در مقایسه با موش های SAMP8 که TG دریافت نکردند نشان داد.

سپس، محققان آنالیز رونویسی کل ژنوم هیپوکامپ را برای کشف مکانیسم‌های مولکولی زیربنایی انجام دادند. دریافتند که مسیرهای سیگنال دهی مربوط به توسعه سیستم عصبی، عملکرد میتوکندری، سنتز ATP، التهاب، اتوفاژی و انتشار انتقال دهنده‌های عصبی در گروه TG به طور قابل توجهی تعدیل شده است.

علاوه بر این، تیم تحقیقاتی دریافتند که TG با تنظیم منفی فاکتور سیگنال دهی Traf6، فعال‌سازی فاکتور رونویسی NF-kB، التهاب عصبی را سرکوب می‌کند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل کمّی پروتئین تأیید کرد که سطوح سایتوکین‌های التهابی TNF-α و IL-6 به طور قابل توجهی کاهش یافته و سطح انتقال دهنده‌های عصبی دوپامین، نورآدرنالین و سروتونین به طور قابل توجهی در هیپوکامپ افزایش یافته است.

این یافته‌ها اثربخشی TG را در پیشگیری و بهبود اختلال حافظه یادگیری فضایی مرتبط با سن نشان می‌دهد.

این کار توسط DyDo DRINCO و آژانس علم و فناوری ژاپن پشتیبانی شده است.

در سال‌های اخیر، کاوش در ترکیبات طبیعی با خواص عملکردی برای بهبود زوال شناختی مرتبط با افزایش سن به یک اولویت تحقیقاتی برای اطمینان از پیری سالم تبدیل شده است.

در مطالعه حاضر، اثرات Trigonelline (TG)، یک آلکالوئید گیاهی، بر حافظه و یادگیری فضایی در مدل SAMP8 موش 16 هفته‌ای با پیری شتاب ‌گرفته را با استفاده از یک رویکرد یکپارچه برای جنبه‌های زیست‌شناسی شناختی و مولکولی بررسی شده است.

پس از 30 روز مصرف خوراکی TG با دوز 5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز، موش‌ها تحت آموزش ماز آبی موریس قرار گرفتند. موش‌های SAMP8 تحت درمان با TG بهبود قابل‌توجهی در پارامترهای تأخیر فرار، فاصله حرکت و شاخص عبور حلقوی نشان دادند.

در مرحله بعد، یک پروفایل رونویسی کل ژنوم هیپوکامپ موش را با استفاده از ریز آرایه‌ها انجام داده شد.

تجزیه و تحلیل هستی شناسی ژن نشان داد که طیف گسترده ای از فرآیندهای بیولوژیکی، از جمله توسعه سیستم عصبی، عملکرد میتوکندری، سنتز ATP و چندین مسیر سیگنالینگ مربوط به التهاب، اتوفاژی و انتشار انتقال دهنده عصبی، به طور قابل توجهی در SAMP8 تیمار شده با TG در مقایسه با تیمار نشده غنی شده است. علاوه بر این، یک روش کاهش ابعاد غیرخطی، منیفولد یکنواخت تقریب و فرافکنی (UMAP)، برای شناسایی خوشه‌هایی از توابع استفاده شد که مسیرهای TG را عمدتاً تنظیم‌کننده مربوط به التهاب و به دنبال آن‌هایی که در انتشار انتقال‌دهنده‌های عصبی دخیل بودند، نشان می‌دادند.

علاوه بر این، تجزیه و تحلیل شبکه تعامل پروتئین-پروتئین نشان داد که TG ممکن است اثرات بیولوژیکی خود را از طریق تعدیل منفی فعال سازی NF-kB با واسطه Traf6 اعمال کند.

در نهایت، آزمایش الایزا نشان داد که درمان TG باعث کاهش معنی‌دار سیتوکین‌های پیش‌التهابی TNFα و IL6 و افزایش انتقال‌دهنده‌های عصبی دوپامین، نورآدرنالین و سروتونین در هیپوکامپ موش می‌شود. در مجموع، رویکرد زیست شناختی یکپارچه، پتانسیل TG را در کاهش حافظه مرتبط با سن و اختلالات فضایی برجسته می‌کند.