📢🗯️اطلاعیه مهم💭📣
ما به جمعهی سیاه نه میگوییم
تولیدات ما از ابتدای تاسیس مجموعه پاسارگاد تاباک تا امروز با ارزش بوده و تا آینده نیز همینگونه خواهد بود.
ما به هنر ساخت پیپ و سیگار برگ و زمانی که برای تولید محصول باکیفیت صرف میکنیم احترام میگذاریم.
این سیاست فروشی نیست که ما در این مجموعه بکار بگیریم.
خوب بخرید، شرافتمندانه زندگی کنید، مهربان باشید، بدون هراس صحبت کنید و تغییر ایجاد کنید.
هنر خریدنی نیست !
چه سیاه ، چه سفید !
چه شنبه ، چه جمعه !
قدر زر ، زرگر شناسد ! قدر گوهر ، گوهری !
ما بر این باوریم که هر ساخته و مخلوق هنری راه خود را به سوی لایق خود ، پیدا خواهد کرد ، قیمت و ارزش گذاری فقط بهانه ایست برای تسهیل و تسریع آن.
ماسترو رحیمی
موسس انجمن پیپ ایران
مدیریت مجموعه پاسارگاد تاباک
موسس انجمن پیپ ایران
مدیریت مجموعه پاسارگاد تاباک
فراتر از هیاهوی بلک فرایدی : پیام جاودان از پاسارگاد تاباک
در آشوبی که سالانه با فرارسیدن فصل تعطیلات، دنیای تجارت را فرا میگیرد، نامی بر سر زبانها میچرخد که خود نماد یک پارادوکس است: «جمعه سیاه» یا همان Black Friday. روزی که به رنگ سیاه مینهد تا فریاد فروشندگان برای تخفیفهای افسانهای را در پسزمینهای از شلوغی و مصرفگرایی بیپایان پنهان کند. در این میان، در گوشهای از ایران، صدایی برمیخیزد که نه فریاد، که سرودی است؛ سرود ارزش در برابر قیمت، هنر در برابر هیاهو و اصالت در برابر یک فروش زودگذر. این صدای بلند، متعلق به مجموعه پاسارگاد تاباک است؛ نه به عنوان یک تاجر، که به عنوان یک کنشگر فرهنگی و حافظ یک میراث.
این «نه» گفتن به جمعه سیاه، یک حرکت تبلیغاتی مقطعی نیست؛ این یک بیانیه است. بیانیهای که ریشه در پانزده سال پیشگامی، تلاش و تعهد به هنر دارد. این داستان مردی است که لقب «ماسترو» را نه به عنوان یک عنوان تجاری، که به عنوان یک نشان از تسلط بر هنر خود، یدک میکشد: آقای امیرحسین رحیمی.
پیشگامی که یک فرهنگ را بنا نهاد
حدود پانزده سال پیش، بازار محصولات دخانی در ایران چهرهای کاملاً متفاوت داشت. عرصهای که یا خالی از برندهای معتبر جهانی بود یا با محصولاتی بیکیفیت و غیراستاندارد پر شده بود. در این خلاء فرهنگی و حرفهای، پاسارگاد تاباک پا به عرصه وجود نهاد؛ نه صرفاً به عنوان یک کسبوکار، که به عنوان اولین مجموعه حرفهای در زمینه محصولات دخانی لاکژری در ایران. آنها نگاهی فراتر از فروش یک کالا داشتند؛ آنها به دنبال ایجاد یک فرهنگ تدخین سالم و استاندارد بودند.
این مسیر با واردات و عرضه برندهای مطرح جهانی در زمینه پیپ، سیگار برگ و توتون و تنباکو آغاز شد. پاسارگاد تاباک برای اولین بار، درهای دنیای پیپسازی اروپایی و سیگار برگهای کوبایی و نیکاراگوئهای را به روی علاقهمندان ایرانی گشود. اما این فقط بخشی از ماجرا بود. رهبری این مجموعه بر عهدهی ماسترو امیرحسین رحیمی بود، فردی که معتقد بود هنر نباید مرز جغرافیایی بشناسد و باید در بستر فرهنگ خودمان نیز ریشه بدواند.
این باور، به بزرگترین و جسورانهترین گام مجموعه تبدیل شد: طراحی و ساخت اصولی و استاندارد پیپ در ایران. پیش از این، پیپسازی در ایران بیشتر یک فعالیت صنایعدستی سنتی و بدون استانداردهای جهانی بود. ماسترو رحیمی با مطالعه، تحقیق و تکیه بر ذوق هنری خود، برای اولین بار پیپهایی را طراحی و ساخت که از نظر تکنیکی، عملکردی و زیباییشناختی با نمونههای جهانی رقابت میکردند. این حرکت، تنها یک محصول را به بازار عرضه نکرد، بلکه یک اقدام فرهنگی بود که به هنر و صنعت پیپسازی ایرانی هویتی جدید بخشید.
ارزش، فراتر از برچسب قیمت
شعار پاسارگاد تاباک، «هنر خریدنی نیست»، ریشه در همین عمق پانزده ساله دارد. وقتی شما یک پیپ دستساز از این مجموعه خریداری میکنید یا یکی از سیگار برگهای تولیدی آن را میچشید، شما صرفاً یک محصول را تحویل نمیگیرید. شما در حال مالکیت بخشی از یک داستان هستید؛ داستان زمانی که برای انتخاب بهترین چوب جنگلهای بربری صرف شده، داستان دستان هنرمندی که ساعتها برای رسیدن به منحنی بینقص بدنه پیپ زحمت کشیده، و داستان تخصصی که برای ترکیب برگهای تنباکو به منظور رسیدن به طعمی منحصربهفرد به کار رفته است.
این همان تفاوتی است که مجموعه پاسارگاد تاباک به زیبایی به آن اشاره میکند و در اینجا آن را تشریح میکنیم :
* قیمت (Price): یک عدد است؛ برچسبی روی کالا که در روزهایی مثل بلک فرایدی به سادگی دستخوش تغییر میشود. قیمت، منعکسکننده هزینههای تولید، سود و شرایط بازار است.
* ارزش (Value): یک مفهوم است؛ ترکیبی از کیفیت، هنر، زمان، تاریخچه و احساسی که یک محصول در شما ایجاد میکند. ارزش، ثابت است و حتی با گذشت زمان افزایش مییابد.
پاسارگاد تاباک در بازار «قیمت» رقابت نمیکند؛ آنها در بازار «ارزش» فعالیت میکنند. به همین دلیل است که سیاست فروشی مبتنی بر تخفیفهای آنی و هیاهوی تبلیغاتی را نمیپذیرند. زیرا تخفیف دادن به یک اثر هنری، به نوعی بیارزش کردن زمان و تلاشی است که برای خلق آن صرف شده. این مجموعه به هنر خود و به مشتریانی که این هنر را درک میکنند، احترام میگذارد.
قدر زر ، زرگر شناسد ، قدر گوهر ، گوهری!
این ضربالمثل کلید درک استراتژی این مجموعه است. این جمله، یک پیام دوطرفه دارد:
1. به محصول: ما محصولات خود را «گوهر» میدانیم؛ نه به دلیل قیمت بالا، بلکه به دلیل اصالت، کیفیت و هنر نهفته در آنها.
2. به مشتری: شما مشتریان، «گوهرشناسی» هستید که قدر این گوهر را میشناسید. شما به دنبال خرید ارزان نیستید؛ شما به دنبال یک تجربه خاص، یک محصول ماندگار و یک هویت هنری هستید.
این رویکرد، به طور آگاهانه مخاطب را از یک «خریدار» به یک «همفکر» و «کنشگر فرهنگی» ارتقا میدهد. کسی که از پاسارگاد تاباک خرید میکند، تنها یک پیپ یا سیگار برگ نمیخرد، بلکه به این فلسفه رای میدهد که کیفیت و هنر باید بر مصرفگرایی سطحی غلبه کند.
خطاب به کسانی که قدر میشناسند
این پیام برای همه نوشته نشده است . برای کسی که فقط به دنبال ارزانترین قیمت است، این کلمات ممکن است گزافهگویی به نظر برسد. اما این بیانیه برای شماست؛ برای کسی که به داستان پشت محصول اهمیت میدهد. برای کسی که از لذت بردن از یک پیپ دستساز باکیفیت یا یک سیگار برگ آرامبخش، بیشتر از هیجان گرفتن یک کالای ارزانقیمت لذت میبرد.
شما کسانی هستید که میدانید یک اثر هنری، راه خود را به سوی لایق خود پیدا میکند. قیمت و ارزشگذاری، فقط وسیلهای برای تسهیل این دیدار است. شما به بلک فرایدی نه نمیگویید چون از تخفیف متنفرید، بلکه چون میدانید ارزش واقعی در روزهای عادی نیز پابرجاست و نیازی به توجیه در قالب یک فروش ویژه ندارد.
نتیجهگیری : هنر ، راه خود را پیدا میکند
در نهایت، بیانیه پاسارگاد تاباک در رد کردن جمعه سیاه، یک اقدام هوشمندانه و جسورانه است که از اعتبار پانزده ساله فعالیت فرهنگی و هنری خود تغذیه میکند. ما، مرز بین یک فروشگاه و یک موسسه فرهنگی را کمرنگ کرده ایم . ما یادآوری میکنیم که در دنیای پرشتاب امروز، هنر، کیفیت و اصالت هنوز هم جایگاه ویژهای دارند و همیشه افرادی هستند که حاضرند برای این ارزشها هزینه کنند.
فرقی نمیکند چه سیاه باشد، چه سفید؛ چه شنبه، چه جمعه. هنر واقعی، نیازی به رنگ و روز خاصی برای درخشیدن ندارد. ماسترو رحیمی و مجموعه پاسارگاد تاباک این را به خوبی میدانند و به همین دلیل است که آنها نه تنها محصولات، که یک میراث را میفروشند. میراثی که راه خود را به سوی کسانی پیدا میکند که قدر آن را میشناسند.

