قهوه در جهان عرب
جهان عرب مخترعان و اختراعات بسیاری را به دنیا عرضه کرده که قهوه یکی از آنها است. بهترین دانه قهوه هنوز به نام – عربیکا شناخته می‌شود .
ولی قهوه ، از زمان عرفای مسلمان تا فروشگاه‌های زنجیره‌ای امروز، راه درازی را طی کرده است.
وقتی به قهوه فکر می‌کنید، احتمالاً به یاد اسپرسوی ایتالیایی، کافه لاته فرانسوی یا گرانده لاته دوبل دارچین دار آمریکایی می‌افتید
احتمالا شنیده‌اید که ایالات متحده هنگامی به ملتی قهوه – نوش بدل شد که شاه جورج مالیاتی غیرمستقیم برای چای تصویب کرد.
کافه‌های زنجیره‌ای امروز، مانند استارباکس، کافه نرو و کوستا، در هر فرودگاه بین‌المللی وجود دارند و پس از نسکافه، به نمادی از جهانی شدن بدل شده‌اند.
قهوه در آب و هوای گرم، مانند آمریکای لاتین ، آفریقای سیاه، ویتنام و اندونزی، تولید می‌شود، قابل درک است که فکر کنید قهوه هم، مانند تنباکو و شکلات از تولیدات قاره آمریکا است، به هر حال هر سه اینها تقریباً در یک زمان در اروپا به محبوبیت رسیدند – در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی.
ولی قهوه در واقع از کشورهای جنوب دریای سرخ – یمن و اتیوپی – پا به اروپا گذاشت، هرچند به نظر می‌رسد که اولین نوشیدنی تهیه شده از گیاه وحشی قهوه توسط یک چوپان افسانه‌ای در اتیوپی نوشیده شده باشد، قهوه برای اولین بار در یمن کشت شد و یمنی‌ها این نام عربی را بر آن گذاشتند که coffee و cafe بعدها از آن مشتق شد.
قهوه در اصل به معنی شراب بوده است و عرفای صوفی در یمن آن را برای کمک به تمرکز و یا حتی تخدیر معنوی در هنگام ذکر نام خدا مصرف می‌کردند و در سال ۱۴۱۴ میلادی قهوه در مکه شناخته شده بود و در ابتدای قرن شانزدهم میلادی از طریق بندر مُخا در یمن، به مصر صادر می‌شد.
قهوه همچنان مرتبط با صوفی‌ها دانسته می‌شد و تعدادی قهوه خانه در اطراف دانشگاه دینی الازهر سر برآوردند. قهوه‌خانه‌هایی هم در سوریه، به‌خصوص در شهر پرجمعیت حلب، و در سال ۱۵۵۴ در استانبول، پایتخت امپراتوری بزرگ عثمانی، به راه افتاد
مقامات مذهبی در مکه، قاهره و استانبول تلاش کردند تا مصرف آن را ممنوع کنند. شیخ ها بر سر شباهت اثرات قهوه و الکل بحث می‌کردند و برخی به این اشاره می‌کردند که دست به دست کردن قوری قهوه، بی شباهت به دست به دست کردن پیاله شراب، نوشیدنی ممنوعه در اسلام، نیست.
بسیار مطلبه جالبی بود
من همیشه فکر میکردم زادگاه قهوه کشور های آفریقای یا امریکای جنوبی باشه