کافئین و پارکینسون

کافئین و پارکینسون

تحقیقات جدید ارتباط قابل توجهی بین مصرف کافئین و کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون (PD) برای افراد دارای گونه‌های ژن آسیایی مرتبط با این اختلال را نشان می‌دهد.

مطالعه‌ای که بر روی 4488 نفر انجام شد، فاش کرد که مصرف منظم چای یا قهوه خطر ابتلا به PD را در مقایسه با افرادی که کافئین مصرف نمی‌کنند و دارای این ژن هستند، 4 تا 8 برابر کاهش می‌دهد. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که مزایای محافظتی با دوزهای بالاتر کافئین افزایش می‌یابد، اگرچه حتی مصرف متوسط ​​کمتر از 200 میلی‌گرم در روز نیز مفید بود.

یافته‌ها تأثیر کافئین را در کاهش التهاب عصبی و مرگ سلولی مورد توجه قرار می‌دهد، اگرچه تعامل دقیق با گونه‌های ژن PD آسیایی هنوز مورد بررسی قرار گرفته است.

مصرف کنندگان منظم کافئین با انواع ژن PD در مقایسه با افرادی که کافئین مصرف نمی‌کنند دارای این ژن هستند، 4 تا 8 برابر کمتر در معرض خطر ابتلا به PD هستند.

شرکت‌کنندگان به‌ترتیب به‌ترتیب 448.3 میلی‌گرم و 473.0 میلی‌گرم کافئین در موارد PD و افراد سالم مصرف کردند که معادل حدود 4-5 فنجان قهوه عربیکا دم‌شده غربی است.

بیش از 10 درصد از جمعیت سنگاپور حامل یکی از دو نوع ژن شناخته شده آسیایی هستند که با خطر ابتلا به PD 1.5 تا 2 برابر بیشتر است.

بر اساس تحقیقات جدید موسسه ملی، خطر ابتلا به این عارضه در افراد مبتلا به انواع ژن آسیایی مرتبط با PD و افرادی که به طور منظم چای یا قهوه حاوی کافئین می‌نوشند در مقایسه با افرادی که کافئین مصرف نمی‌کنند حامل ژن PD هستند، چهار تا هشت برابر کمتر است.

در واقع، مصرف کنندگان چای و قهوه که حامل ژن PD هستند، خطر ابتلا به PD را کمتر از افرادی که کافئین می‌نوشند و حامل این ژن نیستند، کاهش می‌دهند.

کافئین به عنوان یک اثر محافظتی بالقوه در برابر PD و سایر بیماری‌های عصبی شناخته شده است اما دانشمندان نشان داده‌اند که می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به PD را کاهش دهد و زمینه بازی را برای آسیایی‌هایی که از نظر ژنتیکی در معرض خطر بیشتر PD هستند و در حال حاضر بدون علائم هستند، کاهش دهد.

محقق اصلی این مطالعه، پروفسور تان انج کینگ، معاون مدیر اجرایی (امور علمی) و مشاور ارشد بخش نورولوژی موسسه ملی علوم اعصاب گفت هستند.

پروفسور تان با اعلام این یافته‌ها در دهمین سمپوزیوم بین‌المللی بیماری پارکینسون و اختلالات حرکتی سنگاپور گفت: کافئین برای کاهش التهاب نورون‌های مغز که به کاهش مرگ سلولی کمک می‌کند، شناخته شده است اما هنوز مشخص نیست که چگونه کافئین با آسیایی‌ها تعامل می‌کند.

این مطالعه که شامل 4488 نفر بود، نشان داد افرادی که دارای انواع ژنتیکی خاص آسیایی هستند، 1.5 تا 2 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به PD هستند. دو نوع ژن آسیایی شناخته شده وجود دارد که بیشتر در شرق آسیا رخ می‌دهد. بیش از 10٪ از جمعیت سنگاپور حامل یکی از این گونه‌های ژنی هستند که در ناحیه کد کننده (مسئول ترجمه به پروتئین) قرار دارند.

همه شرکت کنندگان یک پرسشنامه تأیید شده مصرف کافئین را تکمیل کردند. میانگین دوز مصرفی کافئین شرکت کنندگان در مطالعه 448.3 میلی گرم در میان موارد PD و 473.0 میلی گرم در افراد سالم بود – معادل 4 تا 5 فنجان قهوه عربیکا دم کرده به سبک غربی (235 میلی لیتر / 8 فلان اونس در هر فنجان) یا 2 فنجان سنتی سنگاپور. نمونه‌ای تهیه شده از دانه‌های قهوه روبوستا، که نسبت به دانه‌های قهوه عربیکا محتوای کافئین بیشتری دارد.

در حالی که به نظر می‌رسد مزایای محافظتی کافئین نیز با دوزهای بالاتر افزایش می‌یابد، افرادی که کمتر از 200 میلی گرم کافئین در روز می‌نوشند همچنان خطر ابتلا به PD را کاهش می‌دهند. مصرف 400 میلی‌گرم کافئین در روز به طور کلی به عنوان یک مصرف بی خطر برای اکثر بزرگسالان سالم در نظر گرفته می‌شود.

بیماری پارکینسون سریع‌ترین بیماری تخریب کننده عصبی در حال رشد در جهان است و بیش از 8000 نفر در سنگاپور با PD زندگی می‌کنند. این فقط نوک کوه یخ را نشان می‌دهد زیرا مطالعه اخیر توسط NNI نشان داد که 26٪ از جمعیت مسن محلی علائم خفیف پارکینسونی را نشان می‌دهند. پروفسور تان می گوید که این یافته‌ها گامی مثبت به جلو در مبارزه برای جلوگیری از این وضعیت وخیم است.

این تحقیق پیامدهای مهمی برای پیشگیری از PD دارد، به‌ویژه در کشورهایی مانند سنگاپور که گونه‌های ژن آسیایی رایج هستند. چای و قهوه در اکثر جوامع آسیایی به آسانی در دسترس است و از نظر فرهنگی پذیرفته شده است و مصرف کافئین در حد نرمال راهی آسان، خوشایند و اجتماعی را برای افراد به منظور کاهش احتمال ابتلا به PD ارائه می‌دهد.